Your browser does not support JavaScript!

تلفن

09196600444

ایمیل

مشاهده ایمیل

ساعت کاری

9 صبح تا 10 شب

کرونا و احساس گناه؛ داستان تنهایی این روزهای ما – بخش اول

کرونا و احساس گناه؛ داستان تنهایی این روزهای ما – بخش اول

احساس گناه یک احساس قدرتمند است و اگر مدیریت نشود، می‌تواند منجر به رفتارهایی شود که از لحاظ روانی چندان سالم نیست و به ما آسیب می‌رساند.
اگر طی شیوع بیماری کرونا احساس گناهکار و مقصر بودن دارید، بدانید در این احساس تنها نیستید. چیزی مربوط به یک بحران بین‌المللی است که به نظر می‌رسد منجر به ایجاد این احساس در افراد بسیاری می‌شود. 
آیا شما هم احساس گناه می‌کنید زمانی که مجبورید فرزندانتان را به مهد کودک بفرستید در حالی که به دلیل شیوع بیماری دور کار هستید و در خانه به کار خود ادامه می‌دهید. آیا احساس گناه می‌کنید وقتی می‌بینید برای دیگران که همین احساس را دارند کاری نمی‌توانید انجام دهید. دانستن این موضوع که به چه روشی می‌توانید این احساس گناه را بهبود بخشید یکی از ضروریات است که به بهبود حال شما کمک می‌کند.

 

چیزهایی که ممکن است درباره آن‌ها احساس گناه کنید عبارت‌اند از :
 طی همه‌گیری کرونا، برخی از افراد احساس گناه می‌کنید زیرا حال خوبی دارند. دیگران احساس گناه می‌کنید زیرا آن‌ها آن طور که فکر می‌کنند نیستند و حالشان خوب نیست. برخی افراد به گونه‌ای دیگر تقریباً درباره همه چیز احساس گناه می‌کنید.
در اینجا چند دلیل وجود دارد که باعث می‌شود برخی از افراد در این مدت احساس گناه بیشتری داشته باشند.

 

زندگی شما در قرنطینه بهتر است
برای برخی از افراد قرنطینه شدن و شاید دور کار بودن، باعث افزایش کیفیت زندگی آن‌ها شده است. برخی افکار گناهکارانه شما ممکن است به صورت ذیل خود را نشان دهد:
•     احساس گناه می‌کنم وقتی می‌بینم طی قرنطینه کیفیت زندگی من بهتر شده است. 
•     احساس گناه می‌کنم وقتی می‌بینم امکان دور کاری برای من وجود دارد ولی دیگران شغل خود را از دست داده‌اند.
•     احساس گناه می‌کنم وقتی می‌بینم در حال حاضر بیش از گذشته درآمد کسب می‌کنم.
•     احساس گناه می‌کنم وقتی می‌بینم الآن بسیار خوشحالم و افراد دیگر از شرایط موجود رنج می‌برند.

 

فرزندان و خانواده شما هم تحت تأثیر قرار گرفته‌اند
بسیاری از مردم در این شرایط احساس تنهایی می‌کنید زیرا به دلیل محدودیت‌های ایجاد شده قادر به ملاقات دوستان و خانواده خود نیستند. کسانی که دارای فرزند هستند ممکن است احساس گناه بیشتری کنند زیرا متوجه شده‌اند که کودکانشان تحت تأثیر منفی این شرایط قرار گرفته‌اند. ممکن است فکرهایی شبیه این داشته باشید:
•     احساس بدی دارم از اینکه اجازه می‌دهم فرزندانم  وقت زیادی پای تلویزیون و کامپیوتر بگذرانند، در صورتی که وقتش رسیده بگویم خسته شده‌اند و باید تمام کنند. 
•     احساس گناه می‌کنم از اینکه در طول روز فرصت بازی با فرزندانم را ندارم.
•     احساس خیلی بدی دارم از اینکه والدینم در شرایط موجود امکان دیدار فرزندانم را ندارند.
•     علاوه بر احساس گناه، حس سردرگمی فراوانی هم دارم چرا که فکر می‌کنم فرزندانم بدبخت به نظر می‌رسند.
•     احساس بدی دارم که نمی‌توانم در خانه سالمندان به ملاقات والدینم بروم.

 

شما قادر به کمک کردن دیگران نیستید
به دلیل قوانین رعایت فاصله اجتماعی، کمک کردن به کسانی که طی این مدت به کمک نیاز دارند بسیار دشوارتر شده است. ممکن است درآمد کافی نداشته باشید، در نتیجه نتوانید از کسانی که برایتان مهم هستند حمایت کنید. به همین دلیل، به راحتی در احساس گناه غوطه‌ور خواهید شد. 
•     احساس خیلی بدی دارم که بیشتر از این برای کمک به دیگران کاری از دستم برنمی‌آید.
•     احساس گناه می‌کنم از اینکه درآمد من کاهش یافته و خانواده‌ام آن قدر پول نخواهند داشت.
•     احساس بدی دارم که دیگر نمی‌توانم از والدین سالخورده‌ام مراقبت کنم بدون اینکه آن‌ها را در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دهم.

 

شما قوانین فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کردید و یا اینکه دنبال نکرده‌اید.
ممکن است در ابتدای شیوع بیماری کرونا از قوانین فاصله اجتماعی پیروی نکرده باشید و از اینکه جدی برخورد نکردید احساس گناه کنید. حتی ممکن است احساس گناه کنید زیرا به همه قوانین پایبند بوده‌اید و رویدادهای مهم دیگری را از دست داده‌اید. افکار شما ممکن است در برابر احساس گناه داشتن به اشکال ذیل باشد:

•      احساس بدی دارم که  ابتدای شیوع بیماری کرونا در ملأعام از ماسک استفاده نمی‌کردم.
•      احساس گناه می‌کنم که در دور همی‌های اجتماعی شرکت می‌کردم.
•      از اینکه در مراسم خاک‌سپاری شرکت نکردم احساس بدی دارم زیرا می‌خواستم از قوانین فاصله‌گذاری اجتماعی پیروی کرده باشم. 
مهم است به یاد داشته باشید بسیاری از افراد در حال حاضر دقیقاً همین افکار را دارند و همه را موبه‌مو اجرا می‌کنید. بنابراین، بهتر است به خود یادآوری کنید در پشت سر گذاشتن این تجربه تنها نیستید.

 

اکنون برای چه چیزی ممکن است از همه بیشتر احساس گناه کنید
موضوعاتی که ممکن است درباره آن‌ها احساس گناه کنید احتمالاً ادامه خواهد داشت. برای بسیاری از افراد، چیزهای زیادی وجود دارد که می‌توانید درباره آن‌ها احساس بد داشته باشند - خواه تلاش می‌کنید و اینکه خوب هم رعایت می‌کنید.
در اینجا چندین دلیل وجود دارد که چرا افراد در طی شیوع بیماری کرونا احساس گناه می‌کنید.

 

مردم در حال رنج کشیدن هستند
وقتی اخبار را روشن می‌کنید، یا آخرین عناوین خبری را دنبال می‌کنید، خواهید دید که افراد در حال تجربه بیماری جسمی، مشکلات  روانی و همین‌طور دست و پنجه کردن با  مشکلات اقتصادی هستند. و بسیاری از مردم در غم از دست دادن عزیزانشان سوگوار هستند.
اگر به اندازه دیگران رنج نبرید، ممکن است احساس گناه کنید که شما هیچ‌کدام از این‌ها را تجربه نکرده‌اید – شبیه موقعیتی که بازماندگان تصادف ممکن است در صورت از دست دادن شخص دیگری خود را مقصر می‌دانند و احساس گناه خواهند داشت.
این احساس ممکن است واقعاً صحیح باشد به خصوص اگر در این شرایط کیفیت زندگی شما بهتر هم شده باشد.اینکه وضعیت اقتصادی شما بهتر شده باشد یا خیلی بهتر که دور کاری می‌کنید، ممکن است احساس بدی داشته باشید از اینکه شرایط شما به نوعی بهتر شده است در حالی که دیگران رنج بیشتری می‌برند.

 

افراد دیگر ممکن است شما را سرزنش کنند

برای مثال اگر در شبکه‌های اجتماعی هر خبر خوبی را به اشتراک بگذارید نتوانند آن را تحمل کنند – یک نمونه اینکه ارتقا شغلی کسب کرده باشید یا تولد خود را جشن بگیرید - ممکن است دیگران خیلی سریع به شما یادآوری کنند در این شرایط شیوع بیماری اصلاً جای شادی و نشاط نیست. 
گاهی ممکن است در قبال شادی‌های شما به خصوص در شبکه‌های اجتماعی اطرافیان این گونه واکنش نشان دهند که مگر نمی‌دانی در چه وضعیتی هستیم؟ دائم در حال خوش‌گذرانی و شادی هستی. خودت را به نادانی زده‌ای؟ تا جایی که نحوه برخورد آن‌ها با شادی شما موجب می‌شود به خاطر زندگی شاد و خوش شانسی که دارید احساس شرمندگی به شما دست دهد. یا حتی به خاطر روحیه خوبی که دارید احساس گناه کنید. 
این نوع واکنش‌ها ممکن است باعث شود درباره وضعیت خوشبخت‌تری که خواهید داشت خود احساس گناه کنید.

 

قوانینی که قبل شیوع بیماری بکار می‌بردیم در شرایط فعلی اعمال نمی‌شود
بسیاری از مواردی که قبل از شیوع بیماری کرونا برای شما قابل اهمیت و اولویت بودند تغییر خواهند کرد. - مانند ملاقات با والدینتان و محدود کردن زمان تلویزیون تماشا کردن فرزندانتان که دست‌خوش یکسری تغییرات شده‌اند - ممکن است این‌ها دیگر گزینه اول (یا اولویت) شما نباشند. 

 

بازدید دوستان و خانواده
اگر بیشتر زندگی خود را با این باور سپری کرده‌اید که باید وقت خود را با عزیزانتان سپری کنید، مطمئناً در این دوران دچار احساس گناه خواهید شد. 
حتی اگر بدانید ندیدن آن‌ها در این شرایط ایمن‌ترین و بهترین کاری است که می‌توانید انجام دهید باز هم امکان احساس گناه در شما وجود دارد. و ممکن است احساس بدی داشته باشید چرا که رفتار شما باید با اعتقادات قلبی‌تان مغایرت خواهد داشت "من نمی‌توانم پدر و مادرم را ملاقات کنم حتی اگر باور دارم وقت گذراندن با خانواده‌ام بسیار مهم است. "

 

مدت زمانی که برای تماشای تلویزیون کودکان اختصاص می‌دهیم
اگر وقت و انرژی زیادی را صرف این موضوع کنید که فرزندانتان را متقاعد کنید نباید وقت زیادی را پای تلویزیون و کامپیوتر بگذرانند شاید نتیجه برعکس دهد و تمام قواعد تربیتی شما را تغییر دهد. 
شاید در این شرایط اگر به فرزندانتان اجازه دهید با دستگاه‌های الکترونیکی خود و از طریق چت کردن با دوستانشان بیشتر ارتباط بگیرند خیلی بهتر باشد تا اینکه بخواهید آن‌ها را در محدودیت ارتباطی قرار دهید، چون امکان ارتباط از نزدیک برای آن‌ها وجود ندارد . 
و به دلیل اینکه کلاس‌های درس آن‌ها به شکل آنلاین برگزار می‌شود خیلی بهتر است دائم به اینترنت وصل باشند. 
مغز شما ممکن است هنوز واقعیت‌های موجود را قبول نکرده باشد، از این نظر که فعلاً مجبور نیستید درباره نحوه استفاده از وسایل الکترونیکی همان قوانین قبلی را پیروی کنید.
حتی اگر امکان دارد اولویت‌ها و قوانین شما طی شیوع بیماری کرونا تغییر کند ایرادی ندارد زیرا شما باید خود و خانواده را سالم و ایمن نگه دارید، ممکن است کمی طول بکشد تا مغز و احساسات شما به این ایده برسند که قوانین معمول سابق الآن دیگر کاربردی نیستند. 

نظرتان را درمورد کارگاه با ما به اشتراک بگذارید