با توجه به شرایط اجتماعی و اقتصادی جامعه، به‌جرئت می‌توان گفت که هرکدام از ما یا شخصاً در این موقعیت قرارگرفته‌ایم (در آن هستیم) و یا اعضای خانواده و دوستانمان در چنین شرایطی قرار داشته یا دارند.
دلایل زیادی وجود دارد که باعث می‌شوند شما از محل کار و شغل خود ناراضی باشید. علیرغم رایج بودن این دلایل، هر شخص به‌طور اختصاصی بر اساس یک یا چند مورد از آن‌ها، دچار احساس تنفر نسبت به محیط کار و شغل خود می‌شود. این دلایل می‌توانند دستمزد پائین، بی‌کفایتی افراد بالادست، خسته‌کننده بودن ماهیت شغل و مواردی ازاین‌دست باشند. صرف طبیعی بودن این احساس خستگی از کار باعث نمی‌شود که اگر واقعاً دچار درماندگی شده‌اید، تحمل چنین شرایطی برای شما آسان‌تر شود. نارضایتی از شغل می‌تواند مستقیماً بر سلامت جسمی، روانی و رفاه کلی شما اثرگذار باشد.
چرا از شغلمان متنفریم؟
بخش عمده و مهمی از زندگی ما به کار اختصاص داده می‌شود. به‌عنوان‌مثال، در جامعه آمریکا، افراد به‌طور متوسط 60 تا 70 درصد از روز خود را کار می‌کنند. این بدان معناست که تقریباً نیمی از زمان خواب نیز صرف کار می‌شود؛ بنابراین اگر کار، چیزی است که میزان قابل‌توجهی از روز ما را در برمی‌گیرد، تنفر داشتن از آن می‌تواند خطرناک بوده و باید آن را مورد بررسی قرارداد. همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، این احساس می‌تواند منشأهای گوناگونی مانند موارد زیر داشته باشد:
• حقوق ناکافی یا نداشتن مزایا
• یک رئیس بد
• محیط کار سمی
• ارتباط کم با سایر همکاران
• رفت‌وآمد طولانی یا پراسترس
• وظایف نافرجام یا خسته‌کننده
• ساعات کاری بالا و انعطاف‌ناپذیر
• تقاضای بالا
جالب است بدانید که بسیاری از مردم با چنین موضوعی – تنفر از محیط یا ماهیت کار خود- درگیر هستند؛ و این یعنی احتمالاً بسیاری از ما تقریباً هرروز شاهد شکایت اطرافیان خود از کارشان هستیم و یا خواهیم بود. بااین‌حال، چنین موضوعی صرفاً مربوط به ما نیست. در سال 2020 و به گزارش مشاغل بزرگ در ایالات‌متحده آمریکا، تخمین زده می‌شود که از ابتدای همه‌گیری کرونا، حدود 40 درصد از کارمندان با کاهش بهره‌وری و کیفیت شغلشان روبه‌رو بوده‌اند. همچنین یک نظرسنجی رضایت شغلی در سال 2020 نشان داد که حدود 44 درصد از افراد از شغل خود ناراضی هستند. بر اساس نظرسنجی نیروی کار CNBC و ,SurveyMonkey 27٪ از مردم در شغل مناسب خود مشغول به کار نیستند که این به‌تنهایی می‌تواند باعث نارضایتی نیز شود. گالوپ در سال 2019 گزارش داد که 44٪ از آمریکایی‌ها شغل خود را متوسط ارزیابی کرده، درحالی‌که 16٪ معتقدند شغل بدی دارند.
بر اساس این نظرسنجی‌ها کیفیت کلی زندگی ارتباط نزدیکی باکیفیت شغل دارد؛ به‌عبارت‌دیگر، نارضایتی از شغل خود می‌تواند بر جنبه‌های دیگر زندگی شما تأثیر بگذارد.
نارضایتی و تنفر از شغل چگونه بر سلامت جسمانی و روانی ما اثر می‌گذارد؟
اولین و مهم‌ترین پیامد نارضایتی از شغل ایجاد استرس و نگرانی است. دریکی از مطالعات دانشگاه استنفورد، نشان داده‌شده است که تقریباً 5-8٪ از تمام هزینه‌های مراقبت بهداشتی ایالات‌متحده با نحوه رفتار شرکت‌ها با کارکنان خود مرتبط است. در اینجا ما به برخی از پیامدهای جسمانی و روانی نارضایتی و تنفر از شغل می‌پردازیم:
• کاهش یا افزایش وزن
• افزایش تعداد دفعات بیمار شدن
• مشکلات معده
• بی‌خوابی یا سایر مشکلات خواب
• سردرد و دردهای مزمن عضلانی
• فشارخون بالا
• افسردگی و اضطراب
همان‌طور که مشاهده می‌کنید، این پدیده می‌تواند حوزه‌های وسیعی از سلامت جسم و روان تان را تحت‌الشعاع قرار دهد، بنابراین اگر در چنین وضعیتی قرار دارید، لازم است تا اقداماتی را جهت افزایش و بهبود کیفیت زندگی کاری خود انجام داده تا از این طریق در کاهش میزان استرس کلی خود و درنتیجه آن پیش‌گیری از ناراحتی‌های جسمی و روانی اثرگذار باشید.
باوجود نارضایتی و تنفر، چرا اکثر مردم در مشاغل خود باقی می‌مانند؟
بر هیچ‌کس پوشیده نیست که اگر ترک شغل آسان بود، همه‌کسانی که از کار خود متنفر بودند، خیلی زود آن را ترک می‌کردند؛ اما دلایل زیادی وجود دارند که بر اساس آن، افراد بیش ازآنچه انتظار می‌رود در شغل خود باقی می‌مانند. این دلایل می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- دغدغه مالی: اگر شغل خود را ترک کنید، چه کسی قبض‌ها را پرداخت خواهد کرد؟ نیاز مبرم افراد به پول جهت امرارمعاش باعث می‌شود تا تعداد زیاد از مردم باوجود نارضایتی از شغل خود، آن را ترک نکنند.
- فرصت‌های شغلی محدود: طبیعتاً اگر گزینه‌های بهتری از شغل فعلی وجود داشت، افراد بی‌درنگ محیط کار مسموم خود را ترک می‌کردند.
- مزایا شغل فعلی: در ایالات‌متحده و سایر کشورهایی که استخدام شدن در برخی مشاغل با دریافت بیمه درمانی همراه است، ترک شغل ریسک بزرگی محسوب می‌شود.
- احساس امنیت: ترک محیط شغلی فعلی، زمینه مواجهه شما با دنیای ناشناخته پس‌ازآن که اغلب یافتن شغل جدید و چالش‌ها و ترس های آن است را فراهم می‌کند. این ترس ها اغلب افراد را از ترک مشاغل خود باز می دارد.
نکاتی که می‌تواند به ما کمک کند
در اینجا به چند مورد از کارهایی که شما می‌توانید باوجود حس تنفر از محل کار خود انجام دهید اشاره می‌کنیم.
برقراری ارتباط با همکاران
دوست‌یابی در محل کار صرفاً به معنی ایجاد فضایی برای همدلی و همدردی نیست، البته نمی‌توان گفت که چنین چیزی بی‌ثمر است اما ارتباط واقعی و عمیق با همکارانتان ضمن ایجاد معنایی جدید و سرم گرم‌کننده بودن، این فضا را برای شما و آن‌ها فراهم می‌آورد. چنین ارتباطی می‌تواند انگیزه و امید شما را نیز برای حضور در محیط کار افزایش دهد.
شناسایی مشکلات، یافتن راهکار، ایجاد تنظیمات لازم
قبل از هرگونه تصمیم‌گیری عجولانه مثل اقدام برای خروج از کار، تمامی راه‌حل‌های موجود که به بهبود فضا و کاهش استرس شما کمک می‌کنند را بررسی کنید. گاهی اعمال یک سری تغییرات می‌تواند از میزان تنفر شما کاسته و محیط کار را دلپذیر تر کند. این مشکلات می‌توانند در ارتباط شما با همکارتان باشند. در این صورت یک ملاقات حضوری و گفتگو در مورد مسئله، نسبت به ترک محیط و فرار، تصمیم عاقلانه‌تری به نظر می‌رسد. اگر انتظارات و وظایف شما برایتان شفاف نیست می‌توانید در این مورد از رئیس خود توضیح بخواهید. درنتیجه می‌توان گفت که ترک محیط کار آخرین گامی است که یک فرد می‌تواند بردارد. ایجاد تغییرات مثبت در محیط کار می‌تواند میزان شادی و رضایت شما را تا حد قابل‌توجهی افزایش دهد
نیازمندی به زمان جهت سازگاری
اگر شغل جدیدی را انتخاب کرده‌اید و احساس نارضایتی دارید، نباید فراموش کنید که این احساس می‌تواند موقتی و گذرا بوده و بعد از مدتی از بین خواهد رفت. به احساس خود فرصت تغییر دهید. گاهی اوقات تنها چیزی که می‌تواند شما را با یک محیط جدید سازگارتر کند تجربیات جدید است. لازم است که این تجربیات جدید در همه حوزه‌های کاری اعم از فراگیری دانش جدید، برقرار ارتباط با رئیس و همکاران کسب شوند تا بتوانید به محیط کار خود عادت کرده و از شر این احساس تنفر رها شوید.
رفاه شخصی خارج از محل کار
احساس درماندگی محیط کار می‌تواند بر رفاه کلی زندگی خصوصی شما نیز اثرگذار باشد اما نارضایتی می‌تواند اوضاع را به‌مراتب وخیم‌تر کند. گاهی اوقات مسئله اصلی جای دیگری است و محیط کار صرفاً روشن‌کننده آن است. تلاش کنید تا منبع اصلی اضطراب، استرس و غم خود را پیداکرده و در این مورد با یکی از دوستان و یا درمانگر خود صحبت کنید. این گفتگو می‌تواند منجر به یافتن راه‌هایی برای تقلیل احساسات ناخوشایند شما شود. اگر صرف مشکل شما، نداشتن خشنودی عمیق از کار است، باید بدانید که کلید این مسئله جایی بیرون از محیط کار است. پیدا کردن دوستان جدید، سرگرمی‌های متنوع و کاره‌ای داوطلبانه می‌توانند این خلأ روانی شما را نسبت به احساس رضایت پر کرده و درنهایت شما احساس بهتری را چه در محیط کار و چه خارج از آن تجربه خواهید کرد.
ایجاد ارتباطات جدید
یکی از اقدامات سازنده می‌تواند ساخت شبکه‌های جدید ارتباط انسانی باشد. شما می‌توانید با برقراری ارتباط با مشتریان، کارفرمایان، ناظران و همکاران خود به این هدف دست‌یابید. حدود 60 درصد از فرصت‌های کاری جدید نیز از طریق همین شبکه‌های ارتباطی یافت می‌شوند
استعفا
اگر زمانی فرارسید که ترک محیط کار به‌عنوان تنها گزینه مطرح بود، چارچوب آن را جهت حفظ شان خود در نظر بگیرید. چنین شرایطی ممکن است در موقعیت‌های زیر ایجاد گردد.
• ترس دائمی نسبت به محیط کار
• نداشتن آینده کاری
• خطر آسیب به‌سلامت روح و جسم
• به‌کارگیری تمام راه‌حل‌های قبل
فارغ از ماهیت اقدام شما، چگونگی انجام آن نیز بسیار حائز اهمیت است. بهتر است ضمن نوشتن یک استعفانامه رسمی، فرصتی دو هفته به رئیس خود برای یافتن و آموزش جایگزین شما بدهید. این مورد می‌تواند به کاهش احساس ناخوشایند هنگام خروج از محیط کار کمک کند.
خلاصه صحبت این است زمانی که از کار خود ناراضی هستید، ماندن در محیط کار باعث فرسودگی جسم و روان شما می‌شود؛ اما فراموش نکنید که هیچ فرمول ثابتی برای رفع نارضایتی از ماهیت یا محیط کار وجود نداشته و هر موقعیتی منحصربه‌فرد است. شما می‌توانید با اتخاذ راهکارهای متفاوت، میزان رفاه خود را بهبود ببخشید و اگر هیچ‌کدام از این‌ها حال شما را بهتر نکرد، شاید وقت آن رسیده باشد که محیط فعلی کار خود را ترک کرده و به دنبال شغل تازه‌ای بگردید.
نظرتان را درمورد کارگاه با ما به اشتراک بگذارید