آیا ویژگی های شخصیتی، پیش‌بینی کننده‌ی موفقیت در رابطه است؟

به گزارش از "Psychology Today" شخصیت یک فرد می‌تواند نقش مهمی در توانایی وی برای ایجاد و حفظ روابط موفق داشته باشد. این عامل تا حدی به ویژگی‌های شخصیتی شریک عاطفی نیز بستگی دارد. ویژگی هایی از جمله درونگرا یا برونگرا بودن، گشودگی و پذیرش نسبت به تجربیات جدید درمقابل محافظه کاری، همچنین روان رنجوری یا با وجدان بودن و مسئولیت پذیری، هسته ی مرکزی ویژگی های شخصیتی هستند و تعیین می کنند که یک فرد چه تایپ شخصیتی دارد و به دنبال آن چه نوع پارتنری می تواند در رابطه باشد.

اما باید این مهم را درنظر داشت كه تنها یک ویژگی مشخص کننده‌ی تایپ شخصیتی فرد نیست، و به طور کلی صفات پایدار و الگوهای نسبتا باثابت رفتاری، شکل دهنده ی شخصیت هر فرد هستند. تایپ شخصیت هرفرد، متشکل از دوبعد زیستی/ژنتیکی و صفات روانی/ اکتسابی است. 

درنظر داشته باشید که، شناخت و آگاهی از ویژگی های شخصیتی خود، عامل مهمی در تصمیم گیری برای شروع روابط همچنین عاملی برای یک ارتباط موفق در هر حوزه ای می باشد.

چگونه شخصیت بر روابط تأثیر می گذارد؟

شخصیت می‌تواند بر توانایی فرد برای موفق شدن در روابط تأثیر بگذارد، اما هرگز تنها عامل موفقیت نیست. به عنوان مثال، سبک دلبستگی، ویژگی‌ای که در دوران کودکی ایجاد می‌شود، می تواند تأثیر قابل توجهی بر موفقیت در روابط داشته باشد. افرادی که سبک دلبستگی «ناایمن» دارند، ممکن است در خصوص داشتن امنیت و آرامش در روابط عاطفی خود بسیار مضطرب باشند یا به طور کلی از تعهد اجتناب کنند. 

اما آگاهی از تمایل فرد به مقاومت نشان دادن یا اجتناب نسبت به رابطه‌ی عاطفی، و یا مضطرب بودن درمورد رابطه، می تواند به فرد کمک کند تا چالش های خود را مدیریت کنند و راهی برای یک رابطه بلندمدت سالم پیدا کنند.

آیا تیپ شخصیتی شما، موفقیت در رابطه را پیش بینی می کند؟

شاید بتوان گفت بلی! شخصیت شما زندگی عاشقانه شما را هم پیش‌بینی می‌کند. این یافته‌ها براساس نتایج حاصل از تست شخصیت ۵ عاملی نئو به دست آمده است. 

تست شخصیت ۵ عاملی نئو، ۵ بعد اصلی شخصیت را سنجش کرده که شامل موارد زیر است:

1. گشودگی به تجربه
2. وظیفه شناسی 
3. برون گرایی / درون گرایی
4. توافق پذیری 
5. روان رنجوری 

به عنوان مثال، فردی که در مقیاس روان رنجورخویی نمرات بالایی کسب کرده است، ممکن است برای حفظ روابط، به هرقیمتی تلاش کند، و بهبودی پس از جدایی زمان طولانی‌تری را طی کند تا فرد به بهبودی برسد، در حالی که افرادی که توافق‌پذیری بالایی دارند، تمایل بیشتری به سازگاری، حل مسئله داشته اند و پیش‌بینی موفقیت در رابطه برایشان بیشتر بوده است. 

آیا زوج‌های درونگرا و برونگرا می توانند رابطه‌ی خود را حفظ کنند؟

بلی! زوج‌های درون‌گرا-برون‌گرا در صورتی می‌توانند پیشرفت کنند که هر یک بدانند چگونه می‌توانند نیازهای عاطفی دیگری را برآورده کنند. به بیانی دیگر؛ نسبت به زبان عشق یکدیگر آگاه باشند. برونگراها ممکن است لازم باشد بدانند که با شریک زندگی خود صبور باشند و به خواسته‌ی آنها برای استراحت یا تنهایی احترام بگذارند. افراد درونگرا نیز، به نوبه خود نباید از بیان خواسته‌های خود و صحبت های مهم اجتناب کنند. همچنین درک کنند که شریک زندگی آنها حق دارد فرصت هایی برای رفع نیاز اجتماعی بودن داشته باشد.

افرادی که دوران کودکی سختی داشته اند چگونه می توانند روابط سالمی ایجاد کنند؟

برقراری روابط پس از دوران کودکی سخت می تواند زمان‌بر باشد، افرادی که در محیط‌های پر هرج و مرج بزرگ شده‌اند، ممکن است تمایلی به صحبت درمورد خودشان یا مطالبه نیازهایشان از شریک زندگی نداشته باشند. آگاه شدن از ریشه‌ی مسائل و اینکه چرا آنها تمایلی به دفاع از نیازهای خود ندارند گامی مهم در جهت ساختن ارتباط سالم است.

خودشیفتگی در روابط

متعهد شدن به رابطه با فردی که دارای صفاتی از خودشیفتگی است، اغلب منجر به یک رابطه‌ی نافرجام می شود. یک فرد خودشیفته به شدت دنبال تحسین از طرف شریک/شرکای عاطفی خود است، و ممکن است برای دریافت و جذب تحسین از طرف مقابل، در اوایل رابطه رفتارهای کاریزماتیک و جذاب مثل عشق انفجاری، خرید هدایا و … از خود نشان دهد و توجه دیگران را تحت تأثیر قرار دهد، یا رابطه را خیلی سریعتر از دیگران جلو ببرد. اشتیاق آنها ممکن است درنگاه اول جذاب باشد، اما عدم قدرت همدلی، نشان دادن رفتارهای ناسالم درصورت تایید نشدن و…می تواند در دراز مدت باعث ازبین رفتن علاقه بشود.

افرادی که دارای اختلال شخصیت خودشیفته هستند، در عمل کمتر قادر به عاشق شدن یا ایجاد یک رابطه‌ی سالم دوطرفه هستند. در عوض، چنین افرادی احتمالاً سعی می کنند برای رفع نیازها و تعارضات درون روانی حل نشده‌ی خود، قوانین کنترل‌گرایانه ای نسبت به شریک عاطفی خود داشته باشند.

اختلالات شخصیت در روابط: 

در روانشناسی، اختلالات شخصیت به طیف وسیعی از الگوهای ناسالم رفتاری برمی‌گردد که هرکدام با ویژگی‌های مختص به خود شناسایی می‌شوند. ریشه‌ی شکل گیری الگوهای رفتاری ناسالم به عوامل زیادی از جمله روابط مادر_کودک/ جنبه‌های زیستی و ژنتیکی شخصیت و نوع سبک دلبستگی و … بستگی دارد.

افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت هستند و یا برخی از صفات (traits) اختلال را دارند، در «روابط عاطفی و بین فردی» خود نیز رفتار و واکنش‌های مشخصی را نشان می‌دهند. 

به طور مثال، افرادی با تشخیص اختلال شخصیت وابسته، ممکن است در روابط خود الگوهای رفتاری چسبندگی روانی به دیگری، مشکل در تصمیم‌گیری و عزت نفس پایین و تلاش مضاعف برای از دست ندادن منبع وابستگی را از خود نشان دهند. تلاش برای دستیابی به دلبستگی سالم و ایمن با شریک زندگی و اعتماد به حمایت آنها می تواند به کارآمد کردن روابط کمک کند.

بیایید باهم جمع بندی کنیم:

ویژگی های شخصیتی در روابط افراد تاثیر گذار است. تحقیقات متعددی در خصوص بررسی ویژگی های شخصیت در روابط انجام شده است که نشان می دهند عواملی مثل گشودگی به تجربیات جدید، مسئولیت پذیر بودن، حمایت گری و میزان اضطراب و روان رنجوری پایین می تواند موفقیت در روابط را پیش بینی کند. اما غافل از این موضوع نباشیم که روابط موفق مستلزم تلاش مستمر جهت بهبود است.