گاهی اوقات ملزومات زندگی می‌تواند بر مهارت‌های درونی ما برای تاب آوردن غلبه کند. ممکن است احساس کنیم که از طنابی آویزان مانده‌ایم، با بار سنگینی از فرسودگی هیجانی، ذهنی و فیزیکی. هر وقت حس کردید دیگر نمی‌توانید ادامه بدهید، کمی وقت بگذارید تا فعالانه انعطاف‌پذیری خود را تقویت کنید و نور درونی‌تان دوباره شعله‌ور بشود.
اگر احساس می‌کنید که بیش از حد توان دارید تحمل می‌کنید، بدانید که تنها نیستید و سایرین حتماً برایتان اهمیت قائل‌اند. در ادامه 5 نکته‌ای را می‌خوانید و می‌آموزید، برای اینکه وقتی حس کردید دیگر نمی‌توانید ادامه دهید، اینها را به یاد بیاورید.
1- بدانید که چقدر قوی هستید
به زمانی فکر کنید که از موقعیتی حقیقتاً دشوار عبور کردید و از پسش برآمدید. شما بسیار قوی‌تر از آنی هستید که فکر می‌کنید. اگر داستان زندگی‌تان در کتابی نوشته می‌شد، و می‌توانستید خودتان را همان قهرمانی ببینید که واقعاً هستید، می‌توانستید دریابید که توانایی‌اش را دارید که از موقعیت‌های دشوار عبور کنید. شاید زمان ببرد، ولی شما می‌توانید انجامش بدهید. همچنین می‌توانید این گزینه را نیز در نظر بگیرید که سراغ یکی از آدم‌های عزیز زندگی‌تان بروید که می‌تواند در روزهای سخت حمایتتان کند. شما مجبور نیستید وضعیت را به‌تنهایی تحمل کنید یا فقط به قدرت خودتان تکیه کنید.
2- روز به روز پیش بروید
سعی کنید در گذشته نمانید و نگران آینده نباشید. سعی کنید بر گذراندن امروز تمرکز کنید؛ بدون قضاوت دربارۀ موقعیت خودتان چه به شکل مثبت و چه منفی. پژوهشی در سال 2016 نشان داد که تمرین آگاهیِ لحظۀ حال می‌تواند انعطاف‌پذیری شما را در مقابل استرس و نیز توانایی‌های کنار آمدن را افزایش دهد.
از امروز تمام تلاش خود را بکنید که آنچه را در زندگی‌تان اشتباه بوده نشخوار نکنید. فقط همین جا باشید، درست در همین لحظه. می‌توانید به تمرین‌های تنفس عمیق بپردازید یا به‌آرامی بخش‌هایی از بدن خود را نظاره کنید که با زمین زیرتان در تماس است.
3- بدانید که دوباره می‌توانید شاد باشید
در ذهن خود به دوست‌داشتنی‌ترین خاطره‌تان برگردید و برای خودتان در سرتان تکرارش کنید. به یاد داشته باشید، این احساس از شما آمده بود و می‌تواند دوباره بیاید. شما هنوز هم ظرفیت شاد بودن را دارید و البته شاد خواهید بود.
4- هیجانات گذرا هستند
این نیز بگذرد. هرچند این جمله کلیشه‌ای شده، هنوز هم مثل همیشه واقعیت دارد. برای همین است که این‌قدر تکرار شده است. زمانی که از نظر هیجانی و روانی از پا درمی‌آییم، ممکن است احساس کنیم که این درد برای همیشه ادامه خواهد داشت. ممکن است بیش از حد بر مسئله تمرکز کنیم و به آن اجازه بدهیم که در مغزمان جایی اشغال کند. یک ماه بعد، یا حتی یک هفته بعد، از این موقعیت فاصله خواهید گرفت و آن گاه قادر خواهید بود بر چیزهای دیگری تمرکز کنید. سعی کنید زمان بدهید.
5- طبیعت شفابخش است
طبیعت بر ذهن و بدن ما تأثیری آرام‌بخش دارد. تا جایی که می‌توانید، به جاهایی شبیه پارک بروید که درخت یا آب دارد. بررسی‌ای در سال 2020 نشان داد که وقت گذراندن در طبیعت می‌تواند واکنش بدن به استرس را کاهش دهد و خلق‌وخو و همچنین سطح توجه شما را بهبود ببخشد. براساس پژوهش دیگری در سال 2020 ورزش کردن می‌تواند نشانه‌های افسردگی را کاهش دهد و بر انعطاف‌پذیری مغز تأثیر مثبتی بگذارد. طبق توصیه‌ها، تمرین‌های زیر می‌توانند مفید باشند:
• ورزش‌های ایروبیکی: پیاده‌روی، دویدن، شنا کردن
• ورزش‌های استقامتی: وزنه‌برداری، باند مقاومت الاستیک
• ورزش‌های ذهنی-بدنی: یوگا، پیلاتس، تای‌چی
وقتی مشغول تمرین هستید، حرکات کششی یا قدم‌زنی را نیز فراموش نکنید تا اندروفین بیشتری دریافت کنید.
چرا حس می‌کنم که دیگر نمی‌توانم ادامه بدهم؟
در طول دوران استرس مزمن، بدن شما سطوح بالایی از هورمون استرس کورتیزول ترشح می‌کند و به این ترتیب شما را در وضعیت همیشگیِ «بجنگ، فرار کن یا حرکت نکن» قرار می‌دهد. استرس مزمن در خدمت تغییراتی در مغز قرار می‌گیرد که ممکن است منجر شود به:
• افسردگی
• اضطراب
• اعتیاد.
ولی خبر خوب این است که این نشانه‌ها را می‌توان مدیریت و حتی وارونه کرد. شما می‌توانید شروع کنید به درمان بدن خودتان و روز به روز انعطاف‌پذیری‌تان را افزایش دهید:
• ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی‌تان
• تمرین مراقبه (مدیتیشن)
• آغاز یک دورۀ ورزشی
• تغییر دیدگاهتان نسبت به شرایط خود.
چه زمانی سراغ دریافت حمایت و کمک حرفه‌ای برویم
اگر هر روز برای بلند شدن از جایتان تقلا می‌کنید و هیچ راهی به بیرون نمی‌یابید، می‌توانید به کمک گرفتن فکر کنید. روان‌درمانگر می‌تواند کمکتان کند الگوهای فکری ناسالم را شناسایی کنید و به شما مهارت‌های تاب‌آوری جدید بیاموزد. فرصت‌های متعددی برای برگزاری جلسۀ آنلاین با روان‌درمانگران وجود دارد. این روش ارزان‌تر است و راحت‌تر می‌توان در دل برنامه‌های فشرده تنظیمش کرد. اگر افکاری مربوط به خودکشی دارید یا حس می‌کنید که واقعاً به کسی احتیاج دارید که همین حالا با او صحبت کنید، می‌توانید با مراکز پیشگیری از خودکشی (مثل شمارۀ 2020 یا 123) تماس بگیرید.
نظرتان را درمورد کارگاه با ما به اشتراک بگذارید