گریستن بخشی عادی از تجربۀ انسانی است. بعضی‌ها به‌ندرت گریه می‌کنند و بعضی‌ها بیشتر. دلایل بسیاری برای گریه کردن آدم‌ها وجود دارد؛ خیلی وقت‌ها گریه می‌تواند راهی باشد برای ابراز اندوه، لذت، خشم یا ناکامی.
اگر بعد از گریه کردن احساس بهتری پیدا می‌کند، ممکن است دلیلش این باشد که گریستن اندروفین آزاد می‌کند و می‌تواند سطوح استرس را کاهش دهد. فواید گریه کردن بسیار بیشتر از فرو خوردن آن است. نکته‌های علمی‌ای که پشت گریستن وجود دارد ممکن است شگفت‌زده‌تان کند.
اگر تلاش بسیاری کنید که اشکتان نریزد یا گریه نکنید، ممکن است سلامت روانتان به خطر بیفتد. ولی گریستن نشانۀ ضعف نیست و حتی دلایل بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد گریستن برایتان مفید است.
1- علامتی بر پریشانی
یکی از دلایل احتمالی گریستن آدم‌ها نشان دادن پریشانی است. این حالت معمولاً در نوزادان و کودکان دیده می‌شود که نمی‌توانند نیازهایشان را در قالب کلمه بیان کنند. مثلاً گریۀ نوزادان معمولاً علامت این است که گرسنه‌اند، درد دارند یا جایشان را خیس کرده‌اند. به‌علاوه گریه کردن ممکن است نشانۀ آشفتگی جسمانی یا هیجانی در کودکان، نوجوانان یا بزرگسالان باشد.
دلایل رایج گریه کردن کسی که آشفته است عبارت‌اند از احساس از پا افتادن، تحمل استرس زیاد یا خشمگین بودن. به‌علاوه گریه کردن ممکن است زمانی رخ بدهد که در موقعیتی خاص احساس ناکامی بکنید یا واقعه‌ای غیرمنتظره در زندگی‌تان رخ بدهد.
2- سوگ و کنار آمدن با فقدان
سوگواری یکی از عوامل استرس‌زای اجتناب‌ناپذیری است که به‌هرحال در نقطه‌ای از زندگی‌تان با آن مواجه خواهید شد. سوگ می‌تواند طاقت‌فرسا باشد و انجام دادن فعالیت‌های روزمره‌تان را برایتان دشوار سازد. خیلی‌ها برای ابراز سوگواری‌شان گریه می‌کنند که البته بخشی عادی از روند سوگ است. البته تمام کسانی که فقدانی تجربه می‌کنند، گریه نمی‌کنند و ممکن است بعضی‌ها برای بیان احساسشان روش‌های دیگری انتخاب کنند، مانند نوشتن یا پیوستن به گروه حمایتی.
در تجربۀ فقدان فردی که دوستش دارید و حیوان خانگی شباهت‌های بسیاری وجود دارد. پژوهشی نشان داد که آدم‌ها در گروه‌های اینترنتی هنگام صحبت از فقدان یک انسان و یک حیوان خانگی از زبان مشابهی استفاده می‌کنند. همچنین در هر دو نوع این فقدان‌ها شباهت‌هایی بین نشانه‌های سوگواری، ازجمله اندوه و گریستن، دیده شده است.
3- افسردگی
افسردگی با غمگینی متفاوت است، چون غمگین بودن یکی از هیجان‌ها و افسردگی یکی از مشکلات سلامت روان است. ولی یکی از نشانه‌های افسردگی گریۀ مداوم است. اگر شما هم به دفعات زیاد گریه می‌کنید، صحبت کردن با متخصص سلامت روان می‌تواند برایتان مفید باشد. با دریافت کمک حرفه‌ای، با هیجان‌هایتان آشنا می‌شوید و می‌توانید افسردگی‌تان را درمان کنید.
4- آسیب جسمانی
هنگامی که آسیب جسمانی دیده باشید و درد بکشید، گریستن واکنشی طبیعی است. آسیب جسمانی ممکن است نشانۀ این باشد که دچار پریشانی شده‌اید و به کمک فردی دیگر نیاز یا علاقه دارید. هنگامی که درد جسمانی دارید، بدنتان استرس بیشتری تحمل می‌کند و کورتیزول، یا همان هورمون استرس، ترشح می‌کند. گریستن می‌تواند کورتیزول ترشح کند و به بدنتان کمک کند از دردی که تجربه کرده‌اید بهبود یابد.
5- ترشح اندروفین
اگر بعد از گریه‌ای حسابی احساس بهتری پیدا می‌کنید، ممکن است دلیلش ترشح اندروفین باشد. اندروفین‌ها مواد شیمیاییِ حس خوب‌اند که می‌توانند بر سلامتی جسمانی و روانی شما اثر بگذارند. هنگامی که گریه می‌کنید، اشک‌هایتان هم می‌توانند کورتیزول را کاهش دهند. پژوهشی در سال 2014 نشان داد یکی از سازوکارهای گریستن که به آرام کردن فرد کمک می‌کند همین ترشح اندروفین‌ها، ازجمله اکسی‌توسین و کورتیزول، است که می‌توانند به بهبود خلق‌وخو کمک کنند.
6- بیان لذت
آیا تابه‌حال پیش آمده که از خوشحالی اشک بریزید؟ برای بعضی‌ها تجربۀ لذت باعث اشک ریختن می‌شود. چنین حالتی در رویدادهای مثبت زندگی مانند ازدواج یا تولد فرزند به شکل رایجی رخ می‌دهد. قرار نیست گریه کردن فقط مختص زمان‌هایی باشد که درد جسمانی یا روانی دارید. ریختن اشک شادی در هنگامی که شاد هستید کاملاً سالم و طبیعی است.
7- ارتباط با دیگران
آدم‌ها معمولاً با کسانی که گریه می‌کنند همدردی بیشتری نشان می‌دهند. پژوهشی جامع بر روی 7007 شرکت‌کننده نشان داد کسانی که در معرض چهره‌هایی با و بدون اشک قرار گرفتند، بیشتر تمایل داشتند از چهره‌های اشک‌آلود حمایت کنند. پژوهشگران اظهار کردند گریستن برای بعضی‌ها می‌تواند شکلی از پیوند اجتماعی باشد و نیز کسانی که با اشک روی صورتشان دیده می‌شوند افراد گرم‌تری به نظر می‌رسند. آنها همچنین پی بردند کسانی که شاهد گریستن سایرین هستند معمولاً با افرادی که گریه می‌کنند احساس ارتباط می‌کنند؛ نکته‌ای که می‌تواند ارتباط اجتماعی را تقویت کند.
8- کمک به چشم
گریستن برای چشمانتان هم فوایدی دارد. طبق اعلام آکادمی چشم‌پزشکی امریکا (AAO)، اشک از چشمان شما محافظت می‌کند و در مقابل آلودگی، آت‌وآشغال و مواد محرک مانع ایجاد می‌کند. اشک می‌تواند به نرم کردن چشمانتان کمک کند و آنها را از باکتری محافظت کند. درنتیجه گریستن راهی است برای کمک به اینکه اطمینان حاصل کنید چشمانتان سالم‌اند.
اگر جلو اشکم را بگیرم چه می‌شود؟
اگر جلو ریختن اشکتان را بگیرید ممکن است قادر نباشید هیجان‌هایتان را به شکلی سالم ابراز کنید. ازآنجاکه گریستن اندروفین‌هایی همچون اکسی‌توسین آزاد می‌کند، اگر جلو اشکتان را بگیرید ممکن است در مجموع خلق‌وخوی پایین‌تری تجربه کنید.
شاید به دلیل انگ ناشی از بیان هیجان‌ها، گریستن چالش‌برانگیز باشد. گریه نکردن و فرو خوردن اشکتان ممکن است سلامت روان شما را به خطر بیندازد، چراکه سرکوب هیجان‌ها می‌تواند به افسردگی، اضطراب یا افزایش سطح استرس منجر شود.
بعضی‌ها در کل کمتر از سایرین گریه می‌کنند که ممکن است رفتار سالمی باشد. اگر شما هم زیاد گریه نمی‌کنید، ممکن است هیجان‌هایتان را به شکل‌هایی دیگر نشان بدهید و همچنان روش‌های تخلیۀ سالمی برای مواجهه با درد جسمانی یا هیجانی داشته باشید.
بیایید جمع‌بندی کنیم
گریستن معمولاً در پاسخ به درد جسمانی یا هیجانی رخ می‌دهد، ولی ممکن است اشک شادی نیز باشد. وقتی گریه می‌کنید، اندروفین‌هایی ترشح می‌شوند که موجب می‌شوند آرام‌تر بشوید و استرستان کاهش بیابد.
اگر می‌خواهید چشمانی سالم داشته باشید، گریستن می‌تواند یاری‌تان کند که از چشمانتان در مقابل محرک‌های مضر و آت‌وآشغال‌ها محافظت کنید. از طرف دیگر، اگر جلو اشکتان را بگیرید و به خودتان اجازۀ گریستن ندهید، ممکن است به سلامت روان خود آسیب بزنید، هرچند برخی افراد چندان گریه نمی‌کنند و روش‌های تخلیۀ سالم دیگری دارند.
اگر نمی‌توانید گریه کنید یا مدام گریه می‌کنید و درنتیجه تصور می‌کنید که ممکن است افسردگی یا چالش‌های سلامت روان داشته باشید، می‌توانید به صحبت کردن با متخصص سلامت روان فکر کنید.
نظرتان را درمورد کارگاه با ما به اشتراک بگذارید